gedicht bij Pasen
Annette Westerhof schreef na de preek van Piet Vliegenthart dit gedicht:
Pasen
Hoop krijgen waar je wanhoop voelde
Kracht krijgen waar je zwakte voelde
Blijdschap krijgen waar je verdriet voelde
Moed krijgen waar je angst voelde
Licht krijgen waar je donker voelde
Lucht krijgen waar je benauwdheid voelde
Liefde krijgen waar je eenzaamheid voelde
Hoop hebben nadat je wanhopig was
Kracht hebben nadat je zwak was
Blijdschap hebben nadat je verdrietig was
Moed hebben nadat je angstig was
Licht hebben nadat je donker was
Lucht hebben nadat je benauwd was
Lief hebben nadat je eenzaam was
Hoop zijn in plaats van wanhoop
Kracht zijn in plaats van zwakte
Blijdschap zijn in plaats van verdriet
Moed zijn in plaats van angst
Licht zijn in plaats van donker
Lucht zijn in plaats van benauwdheid
Liefde zijn in plaats van eenzaamheid
Hoop delen waar wanhoop heerst
Kracht delen waar zwakte heerst
Blijdschap delen waar verdriet heerst
Moed delen waar angst heerst
Licht delen waar donker heerst
Lucht delen waar benauwdheid heerst
Liefde delen waar eenzaamheid heerst .
Pasen
Corona in de verpleegkundige ziekenhuispraktijk
21 jaar is ze, mijn HBO-Verpleegkunde student die ik begeleid in haar ziekenhuis-stage in het 4e jaar. Ze belde gisteren 'zomaar' even via Teams om te vertellen hoe het ging op de stage. Gisteren had ze samen met een patiënt de uitvaart van zijn vrouw gekeken aan zijn bed.
Lief klein kerkje
In een dorpje midden in Frankrijk sta jij al meer dan honderd jaar. Gewoon omdat de dorpelingen het altijd fijn vonden om naar je toe te gaan als ze even rust wilden, luisteren wilden naar woorden van Liefde, of een moment wilden praten met of nadenken over God. Op een dag kwam er een jongeman over je drempel. Hij voelde zich thuis in jou. Hij ging in je dorpje wonen. En al snel volgden er meer jonge mannen die naar je toekwamen. Gewoon omdat jij een plaats was waar ruimte voor iemand was.
Huiswerk van afgelopen zondag
an het einde van de viering, vlak voor de zegen, gaf ik nog 'huiswerk' mee voor later. Er kwam een mail binnen van een gemeentelid: "Hoe spel je de naam? Ik kan het niet vinden." Dat was snel opgelost natuurlijk. Daarna kwam een enthousiaste mail terug: "Wat indrukwekkend!" Die reactie herkende ik. Reden genoeg dus om de naam van Janusz Korczak te noemen en er de uitdaging aan te verbinden om te lezen over zijn gedachtegoed en zijn leven. Lees verder voor twee belangrijke links en iets meer informatie.
Hoe het dus niet moet...
Arjen Lubach is door de kerk -zeer professioneel en uiterst consequent- tot een overtuigde atheïst gemaakt. In zijn show ‘Arjen Lubach LIVE!’ legt hij haarfijn uit hoe dat gegaan is. Die show heb ik met kromme tenen gekeken. Doorgaans heb ik die vanwege slechte grappen, verkeerde informatie of misplaatste overtuigingen. Deze keer had het absoluut een andere reden. Wil je weten waarom? Lees dan verder.
Coronalessen
Deze week is het een jaar geleden dat de kerken hun deuren sloten. Het is zo’n mijlpaal waar weinig aan te vieren is. Zeker, omdat de omstandigheden verdacht veel lijken op die van toen. Ik gooi mijn ‘rugzak’ maar even op de grond en ik ga zitten tegen die paal die niet alleen ruimte, maar nu vooral tijd markeert. Dat moment van een jaar geleden lijkt ineens mijlenver weg. Bij dit markeringspunt in de tijd kijk ik terug en blik ik wat vooruit. De vraag komt bij me op: wat heb ik van het afgelopen jaar geleerd?
Zing een nieuw lied of liever niet?
Doe mee met een korte enquête! Het gaat over zingen. Maar voor ik een aantal vragen wil stellen, deel ik even wat gedachten. Het is een ‘kijkje in de keuken’ van een dominee in een corona-kerk. Die is hoofdzakelijk leeg en nóg erger; stil! Nog niet zo lang geleden kwam ik erachter dat ik eigenlijk nauwelijks weet of er thuis gezongen wordt of niet.