Het feest van de Geest. We vieren het dit jaar nog even niet in de kerk. Maar de geest verbindt en maakt ons eensgezind. Een grote misvatting van Pinksteren is dat we dan de geboorte van de kerk vieren. Misschien doen wij dat wel, maar de mensen die dat feest zo’n tweeduizend jaar geleden vieren waren zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust.
Zij vierden een heel ander feest. Namelijk dat Mozes de twee stenen tafelen in ontvangst had genomen waar de tien geboden op stonden. Het was het feest van het eerste thuis-onderwijs zou je kunnen zeggen. Het hele volk moest leren om in vrijheid met elkaar samen te kunnen leven. Voor een losgeslagen slavenvolk was dat nog geen eenvoudige opdracht.
Die regels moesten thuis geleerd worden. Het moest de kinderen worden ingeprent. De samenvatting van de leefregels moesten zelfs aan de deurpost worden bevestigd. Het is de variant van de oudheid die ik nu nog wel eens bij mensen thuis tegenkom: “In dit huis luisteren we naar elkaar, schenken we elkaar aandacht, hebben we plezier, etc.”
Ik vermoed dat veel moeders de drijvende kracht zijn om ervoor te zorgen dat die regels niet blijven bij een mooie decoratie, maar vooral ook worden nageleefd. Veel van die moeders zullen de afgelopen tijd gedacht hebben dat het er ooit nog wel eens van zal komen. Waarschijnlijk als Pasen en Pinksteren op één dag vallen. Al die moeders wens ik toe dat het samenvalt met moederdag, want het is jullie meer dan gegund!
Als je een reactie op dit bericht verstuurt, wordt dat op deze pagina geplaatst. We plaatsen je naam en eventueel een link naar de website die je opgeeft. Je e-mailadres is nooit openbaar zichtbaar.